اثر فعاليت ورزشی تناوبی شديد و پيلاتس بر سطح آيريزين سرمی و مقاومت انسولينی زنان دارای اضافه وزن

هاشم خدادادی۱، دکتر حميد رجبی۱، دکتر سيد رضا عطارزاده حسينی۲ ، PhD.s صادق عباسيان*
۱- دانش‎آموخته کارشناسی ارشد فيزيولوژی ورزش – دانشکده تربيت بدنی و علوم ورزشی – دانشگاه خوارزمی تهران
۲- دانشکده تربيت بدنی و علوم ورزشی – دانشگاه فردوسی مشهد
دانشجوی دکتری گروه فيزيولوژی ورزش دانشکده تربيت بدنی و علوم ورزشی – دانشگاه تهران، دانشکده تربيت بدنی و علوم ورزشی – دانشگاه تهران

مجله غدد درون ریز و متابولیسم

مقدمه: تغيير فنوتيپ بافت چربی بر اثر تمرين تئوری جديدی است که به تازگی مطرح گرديده، با اين وجود شناسايی سازوکار سلولی ـ مولکولی آن در حال بررسی است. هدف پژوهش حاضر تعيين اثر فعاليت ورزشی تناوبی شديد و پيلاتس بر سطح آيريزين سرمی و مقاومت انسولينی زنان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع بررسی نيمه تجربی با طرح پيش ـ پس آزمون بود. آزمودنی‌های بررسی را ۲۱ زن دارای اضافه وزن (ميانگين سنی ۵۵/۲۹ سال) تشکيل مي‎دادند. پس از انتخاب، آزمون بيشينه‌ی اکسيژن مصرفی انجام گرفت و آزمودنی-ها به صورت تصادفی به دو گروه تمرين تناوبی شديد (۱۲ تن) و پيلاتس (۹ تن) تقسيم شدند. آزمودني‏های گروه اول يک وهله‌ی ۳۰ ثانيه‌ای شامل ۱۵ ثانيه دويدن با ۱۲۰% بيشينه سرعت هوازی و ۱۵ ثانيه استراحت انجام ‎دادند. گروه دوم تنها يک جلسه تمرين پيلاتس را انجام داد. پس از گرفتن نمونه‌ی خونی دوم، تجزيه و تحليل آماری در سطح ۰۵/۰>P انجام شد. يافته‏ها: سطح آيريزين در هر دو گروه پس از يک جلسه فعاليت ورزشی افزايش يافته بود که اين افزايش در گروه تمرين تناوبی شديد معنی‌دار بود (۳/۲=۱۱t و ۰۳۹/۰=P). بلافاصله پس از فعاليت ورزشی مقاومت انسولينی در گروه تمرين تناوبی شديد کاهش، و در گروه تمرين پيلاتس افزايش يافته بود که به لحاظ آماری معنی‌دار نبود (۰۵/۰
واژه‌های کلیدی: آيريزين، خانواده فيبرونکتين، پروتئين FNDC5،

متن کامل مقاله رایگان