اثر حفاظتی تمرين همراه با مصرف عصاره هيدروالکلی گل گياه ازگيل ژاپنی بر سطح فاکتور نروتروفيکی مشتق آستروسيتی ساقه مغز موش های پارکينسونی

ضياء فلاح محمدی، محمد آقاسی ، مرجان احمدی-کرد آسيابی (مجله پزشکی شهر کرد)

زمينه و هدف: عصاره هيدروالکی گل گياه ازگيل ژاپنی غنی از ترکيبات فنلی است. اين مطالعه با هدف بررسی اثر محافظتی ۱۲ هفته تمرين چرخ دوار همراه با عصاره گل گياه ازگيل ژاپنی بر ضايعه القاء شده با تزريق درون بطنی ۶- هيدروکسی دوپامين در سطح فاکتور نروتروفيکی مشتق آستروسيتی ساقه مغز (MANF) در موش های پارکينسونی انجام شد. روش بررسی: در اين مطالعه تجربی ۵۰ سر موش به گروه های پايه، کنترل پارکينسونی، تمرين سالم، تمرين- ارکينسون، عصاره- پارکينسون و تمرين– عصاره- پارکينسون تقسيم شدند. گروه های تمرينی ۱۲ هفته روی چرخ دوار تمرين کردند. گروه های دريافت کننده عصاره نيز به مدت ۱۲ هفته و هر هفته ۳ بار عصاره را به ميزان ۲۰۰ ميلی گرم به ازای هر کيلوگرم وزن بدن دريافت کردند. ايجاد مدل پارکينسونی با تزريق محلول ۶- هيدروکسی دوپامين (۶-OHDA) به صورت استريوتاکسی به داخل بطن راست مغز صورت گرفت. سطح MANF ساقه مغز با روش اليزا اندازه گيری گرديد. يافته ها: ورزش اختياری و مصرف عصاره هر کدام به تنهايی از کاهش سطح MANF در موش های مبتلا شده به پارکينسون جلوگيری کردند (۰۰۱/۰=P). سطح MANF در گروه تمرين سالم افزايش (۰۰۱/۰=P) و در گروه کنترل پارکينسونی کاهش داشت. اما ترکيب تمرين و مصرف عصاره نتوانست از کاهش سطح MANF پيشگيری کند (۱۶۹/۰=P). نتيجه گيری: عصاره گل گياه ازگيل ژاپنی و تمرين می توانند باعث محافظت نرونی در برابر استرس ناشی از تزريق درون بطنی ۶-OHDA شود و نقش حفاظتی در برابر بيماری پارکينسون دارد.
واژه‌های كليدي: ازگيل ژاپنی، پارکينسون، تمرين، ۶- هيدروکسی دوپامين، فاکتور نروتروفيکی آستروسيتی ساقه مغز،

متن کامل مقاله