علیرضا علمیه ، مهدی رستمی زاده ، فرهاد رحمانی نیا
دانشگاه آزاد واحد رشت
مجله پزشکی رفسنجان
چکیده
زمینه و هدف: از آنجایی که استئوکلسین در تحریک ترشح انسولین از سلولهای بتای پانکراس نقش اساسی دارد، بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر تمرین هوازی و مقاومتی بر سطوح استئوکلسین، مقاومت انسولینی و عملکرد سلولهای بتای مردان دارای اضافه وزن انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که تابستان ۱۳۹۷ در شهرستان اهر اجرا گردید،۴۰ مرد دارای اضافه وزن انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (۱۴نفر) تمرین هوازی (۱۳نفر) و تمرین مقاومتی (۱۳نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی ۸ هفته (۳جلسه در هفته) با شدت۶۰ تا ۸۵ درصد حداکثر ضربان قلب و تمرین مقاومتی ۸ هفته (۳جلسه در هفته) با ۵۵ تا ۷۵ درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. نمونه خونی آزمودنیها قبل و بعد از ۸ هفته تمرین جهت ارزیابی استئوکلسین، انسولین و گلوکزخون به صورت ناشتا اخذ گردید. دادهها بهوسیله آزمون t زوجی و ANOVA یکطرفه آنالیز شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که سطح استئوکلسین پس از ۸ هفته تمرین هوازی (۰۰۱/۰=P) و مقاومتی (۰۰۱/۰>P) افزایش معنیداری دارد. مقاومت انسولینی درگروه تمرین هوازی (۰۰۱/۰>P) و مقاومتی (۰۰۴/۰=P)، انسولین در تمرین هوازی (۰۰۱/۰>P) و مقاومتی (۰۰۱/۰=P) نسبت به مقادیر پایهکاهش معنیداری داشت. در حالیکه سطوح استئوکلسین، انسولین، مقاومت انسولینی درگروه هوازی نسبت به گروه مقاومتی تفاوت معنیداری نداشت (۰۵/۰<P).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، بهنظر میرسد که هر دو تمرین هوازی و مقاومتی روش مطلوبی برای کاهش وزن و مقاومت انسولینی میباشند که میتوانند از بروز چاقی و عوارض آن پیشگیری نمایند.
واژههای کلیدی: استئوکلسین، مقاومت انسولینی، تمرین هوازی و مقاومتی، مردان جوان، اضافه وزن