حسين نيک رو*، مهرعلی باران چشمه ، سيد اصغر آزوره (مجله طب نظامی)
اهداف: سربازان در دوره ی آموزشی نياز به سطوح مطلوبی از آمادگی جسمانی ميباشند. هدف از اين پژوهش حاضر مقايسه ی تأثير تمرينات ترکيبی منتخب و تمرينات ورزشی جاری بر بهبود سطوح آمادگی جسمانی و شاخصهای تنسنجی مشمولان مراکز آموزش سربازی بود.
روشها: در اين مطالعه ۴۲ سرباز سالم به صورت تصادفی به دو گروه تجربی، گروه تمرينات ترکيبی منتخب (۲۱ نفر) و گروه تمرينات ورزشی جاری (۲۱ نفر) تقسيم شدند و در دو مرحله ي پيش و پس آزمون مورد مقايسه قرار گرفتند. هر دو گروه به مدت ۸ هفته، هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه به مدت ۴۵ دقيقه طی دورهی آموزشی به فعاليتهای ورزشی پرداختند. داده ها با استفاده از روش آماری تی در گروههای همبسته و مستقل در سطح معني داری ۰۵/۰>P آزمايش شدند.
يافته ها: هر دو گروه افزايش معنيداری در استقامت کمربند شانهای، اندام فوقانی، انعطافپذيری، چابکی و کاهش معنيداری در وزن، نمايه تودهی بدن و درصد چربی بدن را نشان دادند. در گروه تمرينات ترکيبی منتخب افزايش معنيداری استقامت قلبی- تنفسی، عضلات شکم، سرعت و توان اندام تحتانی و کاهش معنيداری محيط شکم، محيط باسن مشاهده شد و همچنين بين دو گروه تفاوت معنيداری در افزايش استقامت قلبی- تنفسی، عضلات شکم، کمربند شانهای، توان اندام تحتانی و چابکی وجود داشت. هيچ تفاوت معنيداری در تغييرات ميانگينهای درون گروهی و بين گروهی محيط کمر وجود نداشت.
نتيجه گيری: برنامه ی تمرينات ترکيبی منتخب نسبت به تمرينات ورزشی جاری پاسخ مؤثرتری را بر بهبود سطوح آمادگی جسمانی سربازان دارد.
واژههای كليدي: تمرينات ترکيبی منتخب، آمادگی جسمانی، سربازان،