اثر تخليه گليکوژنی و افزايش مجازی سطوح لاکتات بر پاسخ CGRP سرم به تمرين استقامتی

محمود خانی، روح الله نيکو يی* ، حميد معرفتی

مجله فیزیولوژی ورزشی

هدف از اين مطالعه تعيين تاثير تخليه گليکوژنی بر پاسخ CGRP در حين تمرين استقامتی و اثر احتمالی لاکتات بر آزاد سازی آن در شرايط استراحت بود. ۱۰ نفر دانشجوی مرد فعال تربيت بدنی با ميانگين سن ۶۷/۱±۴/۲۲، وزن ۵۶/۵ ± ۲۸/۷۱ و شاخص توده بدنی ۰۷/۱ ± ۳۱/۲۳ به صورت هدفمند انتخاب و در ۴ وهله مجزا با حداقل فاصله زمانی يک هفته ۴ آزمون جهت سنجش Pmax، انجام فعاليت استقامتی حاد پس از تخليه گليکوژن (کوشش تخليه)، فعاليت استقامتی حاد (کوشش کنترل) و کلمپ لاکتات انجام دادند. قبل و بلافاصله پس از پايان سه کوشش اخير، نمونه خونی جهت اندازه‌گيری غلظت لاکتات پلاسما، CGRP و ‌تری‌گليسريد‌سرم جمع‌آوری گرديد. اندازه‌گيری لاکتات و CGRP به ترتيب با روش های RIA و ELISA انجام و جهت تعيين تفاوت متغيرها بين دو کوشش کنترل و تخليه از آزمون آماری t وابسته استفاده گرديد. نتايج پژوهش حاکی از افزايش معنادار غلظتCGRP بعد از انجام کوشش تخليه (۰٫۰۰۱>P)، کوشش کنترل (۰٫۰۰۱>P) و کوشش کلمپ لاکتات (۰٫۰۰۱>P) نسبت به مقادير اوليه آن بود. هم‌چنين مقادير CGRP سرم بلافاصله بعد از تمرين، بين کوشش های کنترل و تخليه تفاوت معنادار داشت (۰٫۰۱>P). ارتباط معناداری بين سطوح لاکتات پلاسما و غلظت های CGRP سرم يافت شد (۰٫۰۱>P). ضمن اين که مقادير ‌تری‌گليسريد‌سرم بلافاصله بعد از تمرين، بين کوشش های کنترل و تخليه تفاوت معنادار داشت(۰٫۰۱> P). به طور خلاصه، نتايج پژوهش نشان داد تمرين استقامتی حاد موجب افزايش معنادار در غلظت CGRP سرم می‌شود و احتمالا دليل اين افزايش، شرکت CGRP در راه اندازی مسير اکسيداسيون چربی است. هم‌چنين با توجه به نتايج کلمپ نيز می‌توان از لاکتات به عنوان عامل احتمالی افزايش CGRP در حين تمرين استقامتی نام برد.
واژه‌های کلیدی: CGRP، لاکتات، تخليه گليکوژنی، کلمپ لاکتات،

متن کامل مقاله رایگان