علی حسینی* ، مهسا نظافت آبسردی ، سعیده شادمهری ، امیدرضا صالحی ، هما حاجی صادقی
مجله یافته
مقدمه: فعالیت ورزشی و تغذیه دو رکن اساسی کنترل سطوح افزایش یافته آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) در بیماری دیابت می باشند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات تعاملی تمرین استقامتی و ژل آلوئه ورا بر ALT و AST موشهای صحرایی دیابتی بود.
مواد و روشها: ۴۵ سر موش صحرایی دیابتی انتخاب و در پنج گروه ۹ سری (۱) کنترل هفته اول، (۲) کنترل هفته ششم، (۳) تمرین استقامتی، (۴) مصرف آلوئه ورا و (۵) تمرین استقامتی همراه با مصرف آلوئه ورا تقسیم بندی شدند. همچنین جهت بررسی اثرات القای دیابت بر ALT و AST، ۱۸ سر موش صحرایی در دو گروه (۶) کنترل هفته اول و (۷) کنترل هفته ششم قرار گرفتند. گروه های ۳ و ۵ به مدت شش هفته، ۳ جلسه در هفته و هر جلسه ۲۰ دقیقه روی نوارگردان دویدند. گروه های ۴ و ۵ روزانه mg/kg 100 ژل آلوئه ورا دریافت نمودند. تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه همراه با آزمون تعقیبی توکی صورت گرفت. سطح معنیداری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد (۰۵/۰P <).
یافتهها: القای دیابت اثر معنیداری بر افزایش ALT دارد (۰۴/۰=P)؛ تمرین استقامتی همراه با مصرف ژل آلوئهورا اثر معنیداری بر کاهش ALT و AST دارد (۰۰۱/۰=P)؛ تمرین استقامتی همراه با ژل آلوئه ورا نسبت به تمرین استقامتی و مصرف ژل آلوئه ورا اثر بیشتری بر کاهش ALT دارد (۰۰۱/۰=P) همچنین تمرین استقامتی همراه با ژل آلوئه ورا نسبت به تمرین استقامتی اثر بیشتری بر کاهش AST دارد (۰۴/۰=P).
بحث و نتیجه گیری: شش هفته تمرین استقامتی و ژل آلوئه ورا دارای اثرات تعاملی در بهبود ALT و AST موشهای دیابتی میباشد.
واژههای کلیدی: تمرین استقامتی، آلوئهورا، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، دیابت