آثار هشت هفته تمرین تناوبی بر سطح لاکتات (La) و فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز (LDH) خون موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار

۱ الله یار عرب مومنی ؛ ۲ حمید محبی؛ ۳ فرهاد رحمانی نیا؛ ۴ احمد ریاسی
۱دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‌شهر، خمینی‌شهر، اصفهان، ایران
۲استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
۳استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه گیلان، رشت، ایرا
۴استادیار فیزیولوژی حیوانی، دانشکدۀ کشاورزی، گروه دامپروری، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

نشریه علوم زیستی ورزشی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار تمرین تناوبی بر سطح لاکتات و فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز خون موش‌های صحرایی بود. ۲۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین سن و وزن به‌ترتیب ۳ ماه و ۱۴± ۲۲۴ گرم) تهیه شده و سپس، به‌طور تصادفی به دو گروه شاهد (۱۰ = n) و تجربی (۱۰ = n) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل ۴ دقیقه دویدن روی نوار گردان و ۲ دقیقه استراحت فعال در ۱۰ مرحلۀ تمرینی روی گروه تجربی اجرا شد. ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسۀ تمرینی بعد از ناشتایی شبانه، موش‌ها با ترکیبی از کتامین و زایلازین بیهوش شدند. برای اندازه‌گیری لاکتات و فعالیت آنزیم LDH، خون‌گیری از قلب حیوان انجام گرفت. اطلاعات با استفاده از شاخص‌های پراکندگی میانگین و انحراف معیار (SE ±M) و آزمون t مستقل تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در سطح لاکتات خون دو گروه وجود نداشت، ولی در میزان فعالیت آنزیم LDH، تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و شاهد مشاهده شد (۰۵/۰P <). این نتایج نشان می‌‌دهد، تمرین تناوبی به پاکسازی لاکتات منجر می‌‌شود. پایش لاکتات، موجب حفظ گلیکوژن عضلات شده و از تجمع +H که همراه با لاکتات تولید می‌شود، جلوگیری می‌‌کند.
کلیدواژگان
آنزیم لاکتات دهیدروژناز (LDH)؛ تمرین تناوبی؛ لاکتات (La)؛ موش صحرایی

متن کامل مقاله رایگان