محبوبه عنابستانی، دکتر سيدعليرضا حسينی کاخک ، دکتر محمدرضا حامدی نيا
هدف: هدف از اين مطالعه مقايسه تمرينات ترکيبی با و بدون انسداد عروق بر عوامل منتخب آمادگی جسمانی زنان يائسه غير ورزشکار بود.
روشها: برای اين منظور تعداد ۲۸ زن يائسه غير ورزشکار (سن بالاتر از ۵۰ سال) انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه کنترل (۹ نفر) ، تمرينات ترکيبی (قدرتی – هوازی) با انسداد عروق (۱۰ نفر) و تمرينات ترکيبی (قدرتی – هوازی) بدون انسداد عروق (۹ نفر) تقسيم شدند. بخش قدرتی تمرينات ترکيبی با انسداد عروق و تمرينات بدون انسداد به ترتيب با شدت ۱RM 30-20% و ۱RM 80-65% و بخش هوازی تمرينات ترکيبی با شدت ۷۰-۵۰% ضربان قلب بيشينه انجام شد. همچنين برنامه تمرين هشت هفته و هر هفته سه جلسه بود. قبل و بعد از تمرينات، آزمونهای قدرت عضلانی، استقامت عضلانی و استقامت قلبی تنفسی به عملآمد. دادهها با استفاده از آناليز واريانس چندگانه (MANOVA) بر تفاضل نمرات، به وسيله نرمافزار SPSS (نسخه ۱۶) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. سطح معنیداری ۰۵/۰ P ≤ در نظر گرفته شد.
يافتهها: افزايش معنیدار قدرت عضلانی، استقامت عضلانی و استقامت قلبیتنفسی در دو گروه تجربی در مقايسه با گروه کنترل مشاهده شد، اما بين دو گروه تمرين تفاوت معناداری وجود نداشت. نتيجهگيری: تمرينات ترکيبی با شدت پايين همراه با انسداد عروق اثری مشابه تمرينات ترکيبی سنتی با شدت بالا بر قدرت و استقامت عضلانی و استقامت قلبی تنفسی زنان يائسه دارد. بنابراين تمرينات ترکيبی همراه با انسداد با شدت پايين میتواند جايگزين تمرينات ترکيبی با شدت بالا در زنان يائسه گردد
واژههای كليدي: تمرين ترکيبی، محدوديت جريان خون، هايپوکسی، يائسگی