

اثر تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی آیریزین و نیمرخ لیپیدی زنان مبتلا به دیابت نوع دو-فیزیولوژی ورزشی
فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایرن
اعظم طالبی نجفآبادی ۱ دکتر الهام افتخاری قینانی ۲ دکتر جمشید بنایی بروجنی ۲ دکتر سعید کشاورز ۲
۱ دانشجوی دکتری تخصصی، گروه علوم ورزشی، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران.
۲ استادیار، گروه علوم ورزشی، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران.
مجله زنان و مامائی و نازایی
چکیده
مقدمه: دیابت نوع ۲، نوعی بیماری متابولیکی است که با ترشح ناکافی انسولین و کاهش حساسیت سلولها، موجب افزایش قند خون میشود. آیریزین، هورمونی است که توسط بافتهای عضلانی در پاسخ به فعالیت بدنی تولید میشود و میتواند تأثیر مثبتی بر کاهش وزن، بهبود حساسیت به انسولین و تنظیم سطح قند خون داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر ۱۲ هفته تمرین پیلاتس بر سطح سرمی آیریزین و نیمرخ لیپیدی در زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال ۱۴۰۲ بر روی ۳۰ نفر از زنان ۵۵-۳۵ ساله مبتلا به دیابت نوع ۲ در شهر اصفهان انجام شد. افراد بهصورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه اول به انجام تمرینات پیلاتس بهمدت ۱۲ هفته بهصورت فزاینده، ۳ جلسه در هفته و هر جلسه بهمدت ۵۰ دقیقه پرداختند و گروه کنترل، برنامه روتین زندگی را ادامه دادند. قبل و بعد از اجرای پروتکل تمرینی، خونگیری بهمنظور اندازهگیری آیریزین و نیمرخ لیپیدی انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماریSPSS (نسخه ۲۵) و آزمونهای تحلیل کوواریانس و شاپیروویلک انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنیدار در نظر گرفته شد.
یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، انجام ۱۲ هفته تمرین پیلاتس باعث افزایش سطح سرمی آیریزین (۰۰۱/۰=p)، کاهش کلسترول (۰۰۱/۰=p)، تریگلیسیرید (۰۰۱/۰=p) و LDL (001/0=p) و افزایش HDL (001/0=p) در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ شد.
نتیجه گیری: تمرین پیلاتس میتواند سبب بهبود سطح سرمی سطح آیریزین و نیمرخ لیپیدی شود، از این رو تمرین پیلاتس ممکن است یک روش درمانی مؤثر برای زنان مبتلا به دیابت نوع دو باشد.
کلیدواژهها
آیریزین پیلاتس دیابت نوع ۲ زنان نیمرخ لیپیدی، فیزیولوژی ورزشی