

تاثیر تمرین ترکیبی هوازی-مقاومتی بر شاخصهای التهابی بافت کلیه در موشهای نر ویستار دیابتی-فیزیولوژی ورزشی
فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایرن
راحیل آتشگاهیان ، مجید کاشف* ، مجتبی صالح پور ، آرزو اسکندری شهرابی
گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیرشهید رجایی، تهران، ایران
مجله فیض
زمینه و هدف: نفروپاتی دیابتی از عوارض جدی دیابت است که با التهاب پیشرونده کلیه همراه میباشد. این مطالعه به مقایسه اثرات دو نوع تمرین ورزشی بر شاخص التهابی NF-κB در بافت کلیه موشهای دیابتی پرداخته است.
روشها: در این مطالعه تجربی، ۲۲ سر موش نر نژاد ویستار با وزن ۲۰±۱۸۰ گرم به چهار گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، شم دیابتی، دیابتی+تمرین هوازی و دیابتی+تمرین مقاومتی. دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (mg/kg 50) القا شد. پروتکل تمرینی به مدت ۶ هفته و ۵ روز درهفته اجرا گردید. سطوح گلوکز خون با گلوکومتر و پروتئین NF-κB با استفاده از وسترن بلات اندازهگیری شد.
یافتهها:هر دو نوع تمرین ورزشی تأثیر معناداری بر کاهش قند خون و شاخص التهابی NF-κB در بافت کلیه موشهای دیابتی داشتهاند. بهطور مشخص، گروه تمرین مقاومتی کاهش قند خون از ۴۶۸ ± ۷۰ به ۲۴۶ ± ۸۳ میلیگرم بر دسیلیتر (۰/۰۰۱= P) و گروه تمرین هوازی کاهش از ۳۷۷ ± ۱۳۱ به ۲۴۹ ± ۸۱ میلیگرم بر دسیلیتر (۰/۰۱۷=P) را تجربه کردند. همچنین میزان پروتئین NF-κB پس از مداخله در گروه تمرین مقاومتی به ۱/۰۷ ± ۰/۱۳ (۰/۰۱۸=P) و در گروه تمرین هوازی به ۱/۱۳ ± ۰/۲ (۰/۰۲۷=P) کاهش یافت. مقایسه بین دو گروه نیز حاکی از برتری تمرین مقاومتی در کاهش قند خون نسبت به تمرین هوازی بود (۰/۰۰۱= P) .
نتیجهگیری: یافتهها نشان میدهد که هر دو نوع تمرین هوازی و مقاومتی قادر به کاهش التهاب کلیه در شرایط دیابتی هستند، با این حال تمرینات مقاومتی اثرات کاهنده قویتری بر قند خون نشان دادند. این نتایج گویای پتانسیل تمرینات مقاومتی به عنوان یک راهکار درمانی مکمل در مدیریت نفروپاتی دیابتی است.
واژههای کلیدی: دیابت، تمرین مقاومتی، تمرین هوازی، NF-κB، التهاب کلیوی، فیزیولوژی ورزشی