ردیابی تغییرات التهاب سیستمیک متعاقب تمرینات مقاومتی با روش آکسفورد و مکمل زنجبیل در مردان والیبالیست

محبوبه برات پور ، ولی الله دبیدی روشن ، نیلوفر کریمی

زمینه و هدف: مطالعات متعددی افزایش التهاب سیستمیک متعاقب تمرینات مقاومتی سنگین را نشان داده اند، اما اثر مصرف مکمل ضدالتهابی زنجبیل بر سایتوکین های پیش التهابی و شاخص های پروتئين های مرحله حاد در بلافاصله و ۲۴ ساعت پس از اجرای ورزش های توانی در ورزشکاران مشخص نیست. هدف این مطالعه بررسی تاثیر مکمل دهی کوتاه مدت زنجبیل بر تغییرات مقادیر برخی شاخص های مرتبط التهاب سیستمیک )اینترفرون گاما و آمیلوئید A سرم ] SAA [ به عنوان شاخص های التهابی و اینترلوکین- ۲ به عنوان یک شاخص ضدالتهابی( در بلافاصله بعد، و ۲۴ ساعت پس از اجرای تمرین به روش آکسفورد در مردان ورزشکار می باشد

. روش تحقیق: ۲۰ مرد ورزشکار در یک طرح طولی به طور تصادفی به گروه تمرین قدرتی به روش آکسفورد )تجربی( با و بدون مکمل زنجبیل، و گروه تمرین قدرتی به روش آکسفورد )دارونما( با و بدون دارونما )نشاسته(، تقسیم شدند. پروتکل تمرین آکسفورد توسط دوگروه در دو مرحله قبل و بعد از دوره دریافت مکمل و یا دارونما و با شرایط مشابه، اجرا شد. آزمودنی های گروه تجربی، ۳ گرم پودر زنجبیل را در سه وعده )هر وعده یک گرم(، قبل از سه وعده اصلی غذایی برای مدت یک هفته مصرف کردند. خون گیری از ورید پیش بازویی در سه مرحله قبل، بلافاصله، و ۲۴ ساعت پس از اجرای تمرین قدرتی آکسفورد، اجرا شد. یافته ها: تمرین مقاومتی به روش آکسفورد در هر دو گروه تجربی و دارونما، باعث افزایش معنی دار اینترفرون گاما ، آمیلوئید A سرم و اینترلوکین ۲، بخصوص بلافاصله  و ۲۴ ساعت پس از آن در مقایسه با سطوح پایه شد. با این وجود، مکمل گیری زنجبیل باعث کاهش معنی دار های اینترفرون گاما و آمیلوئید A سرم در بلافاصله، و ۲۴ ساعت پس از اجرای تمرین آکسفورد گردید.

نتیجه گیری: تمرین مقاومتی فزآینده باعث گسترش التهاب در طی ۲۴ ساعت پس از اتمام آن می شود و مصرف مکمل زنجبیل قبل از اجرای فعالیت های ورزشی، یک روش مداخل های جایگزین برای عدم افزایش و یا تخفیف اثرات التهابی و استرسی ناشی از پروتکل تمرینی سنگین می باشد.

واژه های کلیدی: التهاب سیستمیک، سایتوکین ها، مکمل ضد التهابی، تمرینات مقاومتی.