آقای میر مجید خالقی آنباردان ۱، آقای افشار جعفری۲
۱- کارشناس ارشد دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز
۲- دانشیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز
مجله پزشکی نیشابور
با توجه به نتایج محدود و متناقض مربوط به تاثیر مصرف حاد ترکیبات متیلگزانتینی بر پاسخهای التهابی متعاقب انجام فعالیت بدنی، تحقیق حاضر به منظور تعیین تاثیر مصرف حاد کافئین بر تغییرات اینترلوکین ۶ و پروتئین واکنشگر C در مردان بدنساز تمرینکرده متعاقب انجام یک جلسه تمرین مقاومتی بسیار آهسته صورت گرفت.
مواد و روشها
در راستای دستیابی به هدف تحقیق، ۱۶ مرد تمرین کرده ( با میانگین سنی ۰/۷۵±۲۴ سال، و درصد چربی ۰/۶۱±۱۰/۳ و شاخص توده بدنی kg/m2 0/49±۲۳/۵)، در قالب یک طرح نیمهتجربی دو گروه همگن ۸ نفری، تمرین مقاومتی بسیارآهسته با شبهدارو ( ۱۰تکرار با شدت ۱RM 40%، ۱ نوبت، زمان کل تکرار یک نوبت ۱۲۰ ثانیه) و تمرین مقاومتی بسیارآهسته با مکمل کافئین (۶ میلیگرم به ازای کیلوگرم وزن بدن) شرکت کردند. نمونههای خونی قبل و ۲۴ ساعت پس از تمرین به منظور تعیین میزان اینترلوکین۶ و پروتئین واکنشگر C جمعآوری شد. دادهها با استفاده از آزمون تی مستقل در سطح معنیداری پنج درصد تجزیه و تحلیل گردید.
یافتهها
نتایج حاکی از این است که انجام تمرینات مقاومتی بسیار آهسته باعث افزایش معنیدار غلظت اینترلوکین۶ و پروتئین واکنشگر C گردید (۰/۰۵>P). که این افزایش در گروه مکمل کافئین بطور معنیداری کمتر بود.
نتیجهگیری
بر اساس یافتههای تحقیق حاضر، مصرف حاد کافئین باعث تعدیل پاسخ شاخصهای التهابی مردان بدنساز متعاقب انجام تمرینات مقاومتی بسیار آهسته گردید. از این رو مصرف کافئین در بدنسازها میتواند از بروز برخی التهابها جلوگیری به عمل آورد.
واژههای کلیدی: تمرینات مقاومتی، بسیارآهسته، کافئین، اینترلوکین۶، پروتئین واکنشگر C