تاثير شدت فعاليت بدنی بر برخی آديپوسايتوکاين‌ها و شاخص‌های بيوشيميايی استخوان در زنان جوان چاق و دارای اضافه وزن

شيرين زيلايی بوری۱ ، دکتر مقصود پيری*
۱- دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجدسليمان
دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشکده تربيت بدنی و علوم ورزشی

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

مقدمه: فعاليت منظم بدنی منجر به تغييرات متابوليکی در بافت چربی و استخوان می‌شود، بنابراين در پژوهش حاضر اثر تمرين هوازي تناوبی و تداومی بر آديپونکتين، لپتين، استئوکلسين و آنزيم اسيد فسفاتاز مقاوم به تارتارات b5 در دختران چاق و دارای اضافه وزن مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: به اين منظور از ميان ۹۰ نفر از دانشجويان دختر چاق و دارای اضافه وزن با سلامت جسمانی کامل تعداد ۲۲ نفر به طور تصادفی و داوطلبانه مورد پژوهش قرار گرفتند. برنامه‌ی تمرين به مدت ۸ هفته برای ۳ جلسه در هفته بر نوارگردان اجرا شد. ۳۳ دقيقه تمرين تناوبی و ۴۱ دقيقه تمرين تداومی به ترتيب با شدت ۹۵- ۸۵% و ۷۰- ۵۰% اوج ضربان قلب اجرا شد. نمونه‌ي خونی با استفاده از الايزا و ويژگی‌های تن‌سنجی و ترکيب بدن در ابتدا و پس از پايان ۸ هفته برنامه‌ی تمرين به دست آمد. يافته‌‌ها: با بهره‌گيري از آناليز واريانس چند متغيره با آزمون تعقيبی بونفرونی و تی زوجی، مشخص گرديد که تمرين تناوبی ميزان آديپونکتين را افزايش (۰۲۷/۰P=) و استئوکلسين را به طور معنی‌داری کاهش می‌دهد (۰۴۷/۰P=). در گروه تمرين تداومی تغييرات درصد چربی با کاهش معنی‌دار همراه بود (۰۱۴/۰P=). تفاوت معنی‌داری نيز در مقايسه‌ي گروه‌ها در ديگر فاکتورها مشاهده نشد. نتيجه‌گيری: نتايج اين بررسی نشان می‌دهد تمرين با شدت بالای تناوبی بدون هر گونه کاهش معنی‌داری در وزن سبب افزايش آديپونکتين و کاهش استئوکلسين می‌گردد. به نظر می‌رسد اين نوع تمرين به دليل ارتباطات متقابل آديپونکتين و استئوکلسين، با افزايش در تشکيل استخوان همراه است.
واژه‌های کلیدی: آديپونکتين، لپتين، استئوکلسين، آنزيم اسيد فسفاتاز مقاوم به تارتارات b5، تمرين، چاقی،

متن کامل مقاله رایگان