تأثیر یک دوره تمرین ترکیبی همراه با مصرف مکمل اِن-استیل سیستئین بر سطوح التهابی بیماران مبتلا به انسداد ریوی مزمن -فیزیولوژی ورزشی

تأثیر یک دوره تمرین ترکیبی همراه با مصرف مکمل اِن-استیل سیستئین بر سطوح التهابی بیماران مبتلا به انسداد ریوی مزمن -فیزیولوژی ورزشی

فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران

مجله فیض

امیر رضا ابراهیمی ، شادمهر میردار*
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم‌ ورزشی، دانشگاه مازندران، ایران

چکیده

مینه و هدف: بیماری انسداد ریوی مزمن یکی از بیماری‌‌های تنفسی است که التهاب نقش مهمی در روند پیشرفت آن دارد. تمرینات ورزشی و استراتژی‌های تغذیه‌ای در بهبود التهاب مؤثر است؛ ازاین‌رو، هدف مطالعۀ حاضر تعیین تأثیر یک دوره تمرین ترکیبی همراه با مصرف مکمل اِن-استیل سیستئین بر سطوح التهابی بیماران مبتلا به انسداد ریوی مزمن بود.
روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۸۰ مرد مبتلا به انسداد ریوی مزمن به‌طور تصادفی در ۴ گروه (۲۰ نفر) تمرینات ترکیبی، گروه تمرینات ترکیبی با مصرف مکمل، گروه مکمل، گروه دارونما قرار گرفتند. تمرینات ۱۲ هفته و ۶ جلسه در هفته به ­مدت ۶۰ دقیقه انجام شد. روزانه ۱۸۰۰ میلی‌گرم مکمل اِن-استیل سیستئین در کنار ۳ وعده غذایی اصلی تجویز شد. مقادیر اینترلوکین-۶، اینترلوکین-۸ و CRP در زمان پیش آزمون و پس آزمون در خون اندازه گیری شدند.
یافته‌ها: پس از ۱۲ هفته مداخله، میانگین مقادیر اینترلوکین-۶، اینترلوکین-۸ و CRP به­ترتیب ۹/۱۲، ۳۰/۲۰ و ۵ درصد در گروه مکمل+تمرین کاهش معنادار داشت (۰/۰۰۱=P). میزان اینترلوکین-۶ (۰/۰۰۱=P)، اینترلوکین-۸ (۰/۰۰۱=P) و CRP (P=0/04) در گروه تمرین + مکمل به طور معنی داری کمتر از گروه دارونما بود. همچنین مقادیر اینترلوکین-۶ (۰/۰۰۱=P) و اینترلوکین-۸ (۰/۰۰۱=P) در گروه تمرین نسبت به گروه دارونما کاهش معنادار داشت.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات ترکیبی همراه با مصرف مکمل ان-استیل سیستئین تاثیر مثبتی در شاخص‌های اینترلوکین-۶، اینترلوکین-۸ و CRP در بیماران مبتلا به انسداد ریوی مزمن داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: تمرینات ترکیبی، اِن-استیل سیستئین، بیماری انسداد ریوی مزمن، اینترلوکین-۶، فیزیولوژی ورزشی

متن کامل