مهدی یادگاری ۱؛ علی اصغر رواسی۲؛ سیروس چوبینه۳
۱دکتری تخصصی، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
۲دکتری تخصصی، استاد، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
۳دکتری تخصصی، دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایرانa
نشریه علوم زیستی ورزشی
هدف مطالعۀ حاضر مقایسۀ تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی پیشرونده و تناوبی شدید بر تعداد لکوسیتها و پلاکتهای خون مردان غیرورزشکار بود. در این مطالعه ۱۱ مرد جوان غیرورزشکار به اجرای یک جلسه فعالیت هوازی پیشرونده و یک جلسه فعالیت تناوبی شدید پرداختند. قبل، بلافاصله و دو ساعت پس از اجرای فعالیت، تعداد لکوسیتها، نوتروفیلها، لنفوسیتها، مونوسیتها و پلاکتها شمارش شد. از آزمونهای آماری آنالیز واریانس با اندازههای تکراری، تعقیبی LSD و t مستقل استفاده شد. شمار لکوسیتها بلافاصله پس از اجرای هر دو فعالیت افزایش یافت (۰۵/۰P≤). شمار نوتروفیلها بلافاصله پس از هر دو نوع فعالیت افزایش یافت (۰۵/۰P≤). تعداد لنفوسیتها نیز بلافاصله پس از هر دو نوع فعالیت افزایش یافت و دو ساعت پس از اجرا با کاهش، به پایینتر از سطوح استراحتی رسید (۰۵/۰≤ P). شمار مونوسیتها و پلاکتها بلافاصله پس از اجرای هر دو فعالیت افزایش یافت (۰۵/۰P≤).بهنظر میرسداجرای یک جلسه فعالیت هوازی پیشرونده و تناوبی شدید، میتواند موجب افزایش معنادار مقادیر سلولهای سیستم ایمنی و گردش خون شود و اختلاف معناداری بین این دو نوع فعالیت در میزان تحریک سلولهای سیستم ایمنی وجود ندارد.
کلیدواژه ها
سیستم ایمنی؛ فعالیت هوازی؛ فعالیت تناوبی؛ لکوسیت