تأثیر تمرین هوازی موزون و مکمل چای سبز بر سطوح ویسفاتین و برخی عوامل خطر متابولیکی زنان چاق دیابتی

زهره زندی دره غریبی۱، محمد فرامرزی* ۲، ابراهیم بنی‌طالبی۲
۱- کارشناس ارشد فیزیویولوژی ورزشی کاربردی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
۲- دانشیار فیزیویولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

فصلنامه گیاهان دارویی

مقدمه: ویسفاتین پروتئینی با عملکرد شبه انسولینی است که به میزان زیادی در بافت چربی احشایی بیان می‌شود و سطوح گردش خونی آن با چاقی و دیابت نوع دو ارتباط دارد.
هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر ۱۰ هفته تمرین هوازی موزون و مصرف مکمل چای سبز بر سطوح ویسفاتین و مقاومت به انسولین زنان چاق دیابتی نوع دو بود.
روش بررسی: ۴۶ زن چاق دیابتی نوع دو (۳۰BMI ≥ ) با دامنه سنی ۴۵-۶۰ سال انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه چای سبز (۱۲ نفر)، تمرینات هوازی + چای سبز (۱۲ نفر)، تمرینات هوازی (۱۲ نفر) و دارونما (۱۰ نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در گروه‌های مکمل چای سبز به مدت ۱۰ هفته روزانه ۱۵۰۰ میلی‌گرم کپسول حاوی عصاره چای سبز دریافت نمودند. تمرینات نیز به مدت ۱۰ هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. برای آنالیز مقایسه‌های درون گروهی از آزمون t همبسته و جهت مقایسه‌های بین گروهی از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد اگرچه ویسفاتین تفاوت معنی‌داری در بین گروه‌ها داشت (۰۰۱/۰=P) با این حال، تفاوت معنی‌داری بین مداخله‌های مختلف وجود نداشت. همچنین، در مورد مقاومت به انسولین، گلوکز و انسولین هم تفاوت معنی‌داری بین مداخله‌های مختلف مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: اگرچه بین مداخله‌های مختلف تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد، کاهش معنی‌دار ویسفاتین به دنبال مداخله‌های تمرین هوازی و مصرف چای سبز می‌تواند ناشی از بهبود شاخص‌های گلیسمی و کاهش وزن و کاهش شاخص HOMA باشد. بنابراین، به نظر می‌رسد مصرف مکمل چای سبز به همراه تمرین هوازی در کنترل وزن و بهبود شاخص‌های گلیسمی بیماران دیابتی نوع دو مؤثر باشد
واژه‌های کلیدی: تمرینات هوازی، چای سبز، دیابت، مقاومت به انسولین، ویسفاتین

متن کامل رایگان