بررسی تأثير تمرينات پليومتريک بر فعاليت پيش بين عضلات کمری لگنی زنان مبتلا به نقص کنترل تنه

مليحه حدادنژاد، رضا رجبی، علی اشرف جمشيدی ، الهام شيرزاد

مقدمه: تمرينات پليومتريک از طريق تطابق عصبی عضلانی در رفلکس کششی، الاستيسيتی و ارگان‌های گلژی تندون نقش مهمی را در فعال شدن پيش بين عضلات ايفا می‌کنند. با توجه به عدم بررسی تأثير تمرينات پليومتريک بر عضلات کمری لگنی، هدف تحقيق حاضر مقايسه تأثير تمرينات پليومتريک بر فعاليت پيش بين عضلات کمری لگنی در افراد فعال مبتلا به نقص کنترل تنه می‌باشد.

روش بررسی: ۲۵ زن فعال مبتلا به نقص کنترل تنه با ميانگين سنی ۳۸/۱±۰۹/۱۹سال، قد ۸۸/۳±۷۳/۱۶۲ سانتی‌متر و وزن ۳۷/۳±۶۷/۵۸ کيلوگرم در اين تحقيق شرکت کردند که به دو گروه تجربی و کنترل تقسيم شدند. قبل و پس از شش هفته تمرينات پليومتريک، الکتروميوگرافی سطحی، از عضلات سرينی ميانی، مايل داخلی/عرضی شکم، مايل خارجی شکم و مربع کمری حين فرود بر روی يک پا انجام و ميزان فعاليت پيش بين عضلات محاسبه شد.

نتايج: نتايج آزمون تی مستقل نشان داد که بين فعاليت عضلات سرينی ميانی (۰۲۱/۰=p)، مايل داخلی/عرضی شکم (۰۰۶/۰=p)، مايل خارجی شکم (۰۲۳/۰=p) و مربع کمری (۰۱۱/۰=p) گروه کنترل و تجربی در پس آزمون تفاوت معنی‌داری وجود دارد که نشان‌دهنده تأثيرگذار بودن تمرينات پليومتريک بر فعاليت پيش بين عضلات می‌باشد.

نتيجه‌گيری: بر اساس نتايج به دست آمده از تحقيق حاضر تمرينات پليومتريک با تأثير بر فعال شدن و بهبود پيش فعاليت عضلات می‌توانند در پيشگيری از مکانيسم‌های مرتبط با آسيب رباط صليبی قدامی مؤثر باشند. بنابراين اين تمرينات می‌توانند وقوع آسيب رباط صليبی قدامی را کاهش دهند.

واژه‌هاي كليدي: تمرینات پلیومتریک، نقص کنترل تنه، آسیب رباط متقاطع قدامی، زنان فعال،

دانلود رایگان مقاله