اثرات اسيدهای چرب امگا-۳ بر ليپوپروتئين‌ها و آپوپروتئين‌های سرمی در بيماران ديابتی نوع ۲

فاطمه تورنگ، شبنم پويا، محمود جلالی، ابواقاسم جزايری ، ثريا ابراهيم پور کوجان
استاد دانشکده تغذيه

مجله پزشکی فیض

سابقه و هدف: آترواسکلرورز يکی از مهم‌ترين علل مرگ در بيماران ديابتی است. اسيدهای چرب امگا-۳ سطوح تری‌گليسريد را کاهش می‌دهند اما نگرانی‌هايی در مورد افزايش سطوح LDL-C و ApoB ايجاد شده است. هدف اين مطالعه تعيين اثر اسيدچرب امگا-۳ بر ليپوپروتئين‌ها، ApoB و ApoA سرم در بيماران ديابتی است. مواد و روشها: در يک کارآزمايی بالينی دوسوکور تصادفی کنترل شده، ۸۱ بيمار ديابتی نوع ۲ (۴۱نفر در گروه مداخله و ۴۰ نفر در گروه شاهد) به مدت دو ماه روزانه ۳ کپسول دريافت می‌کردند. مکمل امگا-۳ در مجموع حاوی ۲۷۱۴ گرم امگا-۳ و دارونما حاوی ۲۱۰۰ ميلی‌گرم روغن آفتابگردان بود. داده‌های مصرف مواد مغذی با استفاده از يادآمد ۲۴ ساعته خوراک؛ قد، وزن و نمونه خون ناشتا برای اندازه‌گيری پروفايل ليپيدی، در ابتدا و انتهای مطالعه جمع‌آوری شد. تفاوت بين دو گروه با استفاده از آزمون t مستقل و تفاوت در گروه‌های مطالعه با آزمون t جفتی بررسی شد. يافتهها: ميانگين سن، وزن، نمايه توده بدن، دريافت خوراکی انرژی و مواد مغذی، داروهای مصرفی و متغيرهای بيوشيمايی در ابتدای مطالعه بين دو گروه از نظر آماری متفاوت نبود. همچنين، تفاوت معنی‌داری در نمايه توده بدن و دريافت انرژی و مواد مغذی قبل و بعد مداخله در هيچ گروهی مشاهده نشد. مصرف کپسول اسيدهای چرب امگا-۳ موجب کاهش معنی‌داری در ApoB، تری‌گليسريد و نسبت TG:HDL_C سرمی در گروه مورد در مقايسه با گروه شاهد شد (۰۰۱/۰p<). متغيرهای ديگر تغيير معنی‌داری نداشتند. نتيجه گيری: مصرف مکمل اسيد چرب امگا-۳ به مدت دو ماه می‌تواند منجر به کاهش ApoB، تری‌گليسريد و نسبت TG:HDL-C در بيماران ديابتی شود. واژگان کليدی: ديابت نوع۲، اسيدهای چرب امگا-۳، ليپوپروتئين‌های سرم، تری‌گليسريد، ApoB و ApoA
واژه‌های کلیدی: ديابت نوع۲، اسيدهای چرب امگا-۳، ليپوپروتئين‌های سرم، تری‌گليسريد، ApoB و ApoA،

متن کامل مقاله رایگان