بررسی مقدماتی اثر خستگی عضلانی بر حس عمقی گردن در زنان و مردان جوان سالم

الهه سجادی^۱، غلامرضا عليايی^*۲، سعيد طالبيان^۳، محمدرضا هاديان^۳، شهره جلائی^۴، رحيمه محمودی^۱ ، الهه امينی^۵

زمينه و هدف: حس عمقی که از جمله دقيق ترين حواس بدن است و باعث آگاهی از وضعيت بدن هر لحظه در فضا می شود، در حفظ سلامت فيزيکی و جلوگيری از آسيب اهميت بالايی دارد. خستگی، يکی از عوامل برهم زننده ی حس عمقی است. با اينکه مطالعات زيادی به بررسی اثر خستگی بر حس عمقی مفاصل محيطی و کمر پرداخته­اند ولی کار بر روی بررسی اثرات خستگی بر حس عمقی ناحيه­ی گردن بسيار محدود بوده است. لذا هدف از اين مطالعه بررسی تاثير خستگی موضعی بر حس عمقی گردن در افراد سالم با توجه به جنسيت بود.

روش بررسی: ۱۷ فرد جوان سالم (۸ زن و ۹ مرد) با ميانگين سنی ۴۴/۳ ± ۱۲/۲۴ سال در زنان و ۹۸/۱ ± ۷۷/۲۳ سال در مردان، تست بازسازی سری-گردنی به وضعيت نوترال را که شامل؛ بازسازی دقيق وضعيت سر بروی تنه پس از چرخش عرضی به راست و چپ مي­باشد را برای ارزيابی دقت و پايايی حس عمقی با استفاده از آزمون t زوجی و من ويتنی، از طريق اندازه گيری خطای مطلق، خطای ثابت و خطای متغير در دو موقعيت قبل و بعد از خستگی انجام دادند.

يافته­ها: خستگی تغيير معناداری در شاخص­های سنجش حس عمقی (خطای مطلق، خطای ثابت و خطای متغير) در زنان و مردان ايجاد نکرد (۰۵/۰ P> )، بعلاوه تفاوتی بين زنان و مردان در شاخص­های سنجش حس عمقی مشاهده نشد (۰۵/۰ P> ).

نتيجه گيری: نتايج حاصل بيانگر آن است که خستگی بدنبال انقباض ايزومتريک عضلات بالابرنده­ی کتف نمي­تواند باعث برهم زدن دقت بازسازی زاويه در افراد سالم شود. همچنين، در اين بررسی مقدماتی جنسيت تاثيری بر حس عمقی گردن نداشت.

کليد واژه­ها: حس عمقی گردن، خستگی، تست بازسازی سری-گردنی، خطای مطلق، خطای ثابت، خطای متغير