اثر شدت های مختلف تمرین در شرایط هیپوکسی و نرم اکسی بر محتوای چربی کبد، سلول های خونی و عملکرد استقامتی رت های نر دارای رژیم غذایی پرچرب- فیزیولوژی ورزشی

اثر شدت های مختلف تمرین در شرایط هیپوکسی و نرم اکسی بر محتوای چربی کبد، سلول های خونی و عملکرد استقامتی رت های نر دارای رژیم غذایی پرچرب- فیزیولوژی ورزشی

فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران

مجله فیزیولوژی ورزشی

سید مرتضی حسینی ۱ حمید محبی ۲

۱ دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

۲ دانشگاه گیلان

چکیده

اهداف: در این مطالعه اثر شدت‌های مختلف تمرین در شرایط هیپوکسی و نرم‌اکسی بر محتوای چربی کبد و عملکرد استقامتی رت‌ها مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: ۴۸ رت نر نژاد ویستار با سن تقریبی پنج هفته‌ به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذای پرچرب (HFD)، رژیم غذای پرچرب و تمرین تداومی با شدت متوسط (HFD-MICT)، رژیم غذای پرچرب و تمرین تداومی با شدت متوسط در شرایط هیپوکسی (HFD-HMICT)، رژیم غذای پرچرب و تمرین تناوبی با شدت بالا (HFD-HIIT)، رژیم غذای پرچرب و تمرین تناوبی با شدت بالا در شرایط هیپوکسی (HFD-HHIIT) قرار گرفتند. پس از تعیین حداکثر سرعت هوازی در شرایط نرم‌اکسی (ارتفاع معادل ۵۰ متر) و هیپوکسی (ارتفاع معادل ۳۰۰۰ متر) تمرینات به مدت ۱۲ هفته و ۳ جلسه در هفته اجرا شدند. نتایج: وزن، محتوای چربی کبد و تعداد لکوسیت‌ها در گروه HFD نسبت به‌تمامی گروه‌ها بالاتر و عملکرد استقامتی پایین‌تر بود (۰۵/۰>p). کمترین میزان افزایش وزن و محتوای چربی و بالاترین عملکرد استقامتی در گروه‌های HIIT بود (۰۵/۰>p). عملکرد استقامتی در گروه‌های MICT نسبت به گروه-های HIIT کمتر بود. افزایش عملکرد هوازی در گروه‌های هیپوکسی مستقل از تغییرات RBC و HGB بود. MICT در هیپوکسی در مقایسه با نرم‌اکسی مزایای بیشتری را در کاهش محتوای چربی کبد به همراه نداشت. نتیجه‌گیری: افزایش عملکرد استقامتی در گروه HFD-HHIIT مستقل از تغییرات فاکتورهای خونی مرتبط با ظرفیت انتقال اکسیژن بود. احتمالاً مداخله این تحقیق به دلیل قرار گرفتن کوتاه‌مدت در معرض هیپوکسی تحریک کافی برای تغییرات خونی را القا نمی‌کند.

کلیدواژه‌ها

کبد چرب غیر الکلی هیپوکسی تمرین رژیم غذایی پرچرب سلول های خون، فیزیولوژی ورزشی

متن کامل