اثرات ورزش و تجويز مقادير سوپرافيزيولوژيک ناندرولون دکانوييت بر سطح اپيوييدهای پلاسما

مهدی محبی^۱، خليل پور خليلی^۲، مهناز کسمتی^۱، صمد اکبرزاده^۳ ، زهرا اکبری^*

زمينه و هدف: استروييدهای آنابوليک که توسط ورزشکاران جهت تقويت عضلات استفاده می‌شوند، بيان اپيوييدهای اندوژن را تغيير و باعث اختلالات رفتاری می‌شوند. فعاليت‌های ورزشی ميزان اپيوييدهای اندوژن را افزايش می‌دهند. هدف از اين پژوهش، بررسی اثر استفاده مزمن ناندرولون بر اوپيوييدهای سرم موش‌های ورزشکار می‌باشد.

 روش بررسی: در اين مطالعه تجربی ۴۰ سر موش صحرايی در دو گروه بدون حرکت ورزشی و ورزشکار قرار گرفتند. حيوانات هر گروه به دو زير گروه کنترل (حلال) و دارو (ناندرولون mg/kg 15) تقسيم شدند. در پايان سطح اوپيوييدهای سرم سنجيده شد.

يافته‌ها: شنای دو هفته‌ای باعث افزايش معنادار سطوح سرمی اوپيوييدهای بتا- اندورفين (ng/l 5±۱۱۴ در مقايسه با ۵±۹۸ در گروه کنترل، ۰۳۸/۰P=) و مت- انکفالين (ng/l 42±۱۵۵۶ در مقايسه با ۲۷±۱۴۷۵ در گروه کنترل، ۲۵/۰P=) گرديد. ناندرولون ميزان بتا- اندورفين (ng/l 4±۸۴ در مقايسه با ۵±۱۱۴، ۰۰۲/۰P=) و مت- انکفالين (ng/l 36±۱۳۷۸ در مقايسه با ۴۲±۱۵۵۶، ۰۱۱/۰P=) را در گروه ورزشکار کاهش داد؛ اما در حيوانات بدون حرکت ورزشی ناندرولون تاثير قابل ملاحظه‌ای بر سطح اوپيوييدها نداشت.

 نتيجه‌گيری: تجويز مزمن ناندرولون سطح افزايش يافته اپيوييدها به‌دنبال ورزش را کاهش می‌دهد. با توجه به نقش اوپيوييدها در کنترل رفتار، احتمال ايجاد تغييرات رفتاری به‌دنبال مصرف استروييدهای آنابوليک دور از انتظار نيست.

واژه‌های كليدي: ناندرولون، ورزش، بتا- اندورفين، مت- انکفالين،