تأثیر تمرین تناوبی فزاینده بر آپوپتوز بافت قلب رت‌های جوان

شادمهر میردار ۱؛ نیلوفر مقدسی۲؛ غلامرضا حمیدیان۳
۱استاد، دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکدة علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
۲کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، ساری، ایران
۳استادیار، دکتری تخصصی بافت‌شناسی، گروه علوم پایۀ دانشکدة دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

علوم زیستی ورزشی

چکیده
تمرینات تناوبی ممکن است آثار حفاظتی قلب در برابر مرگ سلولی را با چالش مواجه کند، با این حال نقش حفاظتی تمرینات ورزشی در پیشگیری از آپوپتوز ناشناخته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تناوبی فزاینده بر آپوپتوز بافت قلب رت‌های جوان بود.۳۰ سر موش صحرایی نر ویستار جوان به‌طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. برنامۀ تمرین شامل ۶ هفته تمرین تناوبی به مدت ۶ جلسه در هفته، هر جلسه ۳۰ دقیقه با سرعت ۲۵ تا ۷۰ متر بر دقیقه با ۱۰ تکرار ۱ دقیقه‌ای و استراحت فعال دودقیقه‌ای بود. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی نمونه‌برداری از قلب انجام گرفت. برای مطالعۀ آپوپتوزی ساختار بافت قلب، در محلول فیکساتیو فرمالین ۱۰ درصد قرار داده شد. برای تشخیص سلول‌های آپوپتوزی، از روش غیر رادیواکتیو نشاندار و تجزیه‌وتحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بن‌فرونی در سطح معنا‌داری (۰۰۵/۰P≤) انجام گرفت.نتایج ایمونوهیستوشیمی نشان داد ۶ هفته تمرین تناوبی فزاینده موجب افزایش ۲۰۰و ۳۲۰ درصدی معنا‌دار (۰۰۱/۰P≤) آپوپتوز گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل شش هفته و گروه پایه شد. با توجه به ترسیم بدیع برهم‌کنش وابسته به سن در این مطالعه که به فعال‌سازی مسیر آپوپتوزیس در پی تمرینات تناوبی فزاینده منجر شد، بروز چنین واکنشی در کودکان و نوجوانان روشن نیست و نیازمند مطالعات آینده است، بنابراین توجه به ملاحظات تمرینی در طراحی تمرینات تناوبی برای آنان ضروری است.
کلیدواژه‌ها
فعالیت ورزشی؛ قلب؛ مرگ سلولی

متن کامل